ΕΙΧΑΝ ΕΝΤΟΛΗ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΝ ΟΣΤΑ ΓΙΓΑΝΤΩΝ 2/ 5/2020
ΕΙΧΑΝ την ΕΝΤΟΛΗ να ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΝ οστά ΓΙΓΑΝΤΩΝ
ΕΙΧΑΝ την ΕΝΤΟΛΗ να ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΝ οστά ΓΙΓΑΝΤΩΝ
Υπήρχαν Γίγαντες κάποτε; Κι όμως… Υπήρχαν.
Δεν είναι μόνο το Βιβλίο των Γιγάντων που αποκαλύπτει την ύπαρξή τους, δεν είναι μόνο οι παραδόσεις όλων των λαών του κόσμου που μιλούν γι’ αυτές.
Υπάρχουν και τα ευρήματα των οστών τους. Τις περισσότερες φορές αυτά θάβονται -σα να μην υπήρξαν ποτέ οι γίγαντες. Τώρα, ξέρουμε γιατί.
Oύτε λίγο ούτε πολύ, το Αμερικανικό Ίδρυμα Εναλλακτικής Αρχαιολογίας (American Institution of Alternative Archeology – ΑΙΑΑ), κατηγόρησε το Ινστιτούτο Smithsonian ότι είχε καταστρέψει χιλιάδες γιγαντιαία ανθρώπινα υπολείμματα στις αρχές της δεκαετίας του 1900. Η υπόθεση πήγε δικαστικά καθώς, το 168 χρονών Ινστιτούτο ανταποκρίθηκε με μηνύσεις για δυσφήμηση.
Κατά τη διάρκεια των δικαστηρίων, νέα στοιχεία ήρθαν στο φως, που αποδείκνυαν την ύπαρξη εγγράφων καταστροφής δεκάδων χιλιάδων ανθρώπινων σκελετών οι οποίοι είχαν ύψος από 6 έως 12 πόδια (2-4 μέτρα). Μία πραγματικότητα που η κύρια και επίσημη αρχαιολογία δεν μπορεί παραδεχτεί, σύμφωνα με το εκπρόσωπο της ΑΙΑΑ, James Churward.
«Υπήρξε μια σημαντική συγκάλυψη από δυτικά αρχαιολογικά ιδρύματα, ήδη από τις αρχές του 1900, για να μας κάνουν να πιστέψουμε ότι η Αμερική, αποικίστηκε πρώτα από ασιατικούς λαούς που μετανάστευσαν μέσω του Βερίγγειου Πορθμού 15.000 χρόνια πριν, την στιγμή που στην πραγματικότητα, υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες ταφές και αναχώματα σε όλη την Αμερική, που οι ντόπιοι ισχυρίζονται ότι βρίσκονταν εκεί πριν από αυτούς, τα οποία δείχνουν τα ίχνη ενός πολύ ανεπτυγμένου πολιτισμού, με σύνθετη χρήση μεταλλικών κραμάτων και όπου γιγαντιαία ανθρώπινα υπολείμματα σκελετών εμφανίζονται συχνά αλλά, δεν φτάνουν στα μέσα ενημέρωσης και τα ειδησεογραφικά πρακτορεία», εξηγεί ο ίδιος.
Κατά την διάσρκεια της δικαστικής υπόθεσης εμφάνισαν ως αποδεικτικό στοιχείο ένα 1,3 μέτρων μήκους ανθρώπινου μηριαίου οστού. Αυτό το αποδεικτικό στοιχείο ήταν ένα πλήγμα για τους δικηγόρους του Smithsonian, καθώς το κόκαλο είχε κλαπεί μέσα από το ίδιο το Ινστιτούτο, από έναν δικό τους υψηλού επιπέδου επιμελητή, στα μέσα της δεκαετίας του 1930, ο οποίος είχε κρατήσει το οστό όλη του τη ζωή και το ομολόγησε εγγράφως λίγο πριν πεθάνει, μαζί και για όλη την συγκάλυψη των μυστικών επιχειρήσεων του Smithsonian.
«Είναι ένα φοβερό πράγμα που γίνεται προς τον αμερικανικό λαό», έγραψε στην επιστολή του. «Κρύβουμε την αλήθεια για τους προγόνους της ανθρωπότητας, τους πρόγονούς μας, τους γίγαντες που περιπλανιόνταν στη γη, όπως υπενθυμίζεται στην Αγία Γραφή και σε όλα τα αρχαία κείμενα του κόσμου», προσθέτει σε άλλο σημείο.
Το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ έχει από τότε αναγκάσει το Smithsonian Institution να δημοσιοποίηση διαβαθμισμένες πληροφορίες για οτιδήποτε σχετίζεται με την «καταστροφή των αποδεικτικών στοιχείων που έχουν να κάνουν με τους κατασκευαστές των αναχωμάτων», αλλά και στοιχείων «σε σχέση με ανθρώπινους σκελετούς από μεγαλύτερο ύψος από το συνηθισμένο». Η απόφαση αυτή ενθουσία την ΑΙΑΑ.
«Η δημόσια έκδοση των εγγράφων αυτών θα βοηθήσει τους αρχαιολόγους και τους ιστορικούς να αξιολογήσουν εκ νέου τις τρέχουσες θεωρίες για την ανθρώπινη εξέλιξη και θα βοηθήσει στην μεγαλύτερη κατανόηση του πολιτισμού των οικοδόμων των αναχωμάτων στην Αμερική και σε όλο τον κόσμο», εξήγησε ο διευθυντής της ΑΙΑΑ, Hans Guttenberg. «Τελικά, μετά από περισσότερο από έναν αιώνα γεμάτο ψέματα, η αλήθεια για τους γιγαντιαίους προγόνους μας πρέπει να αποκαλυφθεί στον κόσμο», παραδέχτηκε στην συνέχεια ο ίδιος, εμφανώς ικανοποιημένος από την απόφαση του δικαστηρίου.
Η εντολή καταστροφής -μία από τις μεγαλύτερες συγκαλύψεις στην αρχαιολογία, δόθηκε στο Ινστιτούτο από διαχειριστές υψηλού επιπέδου,
προκειμένου να προστατευτεί η επίσημη χρονολογία της εξέλιξης του
ανθρώπου μέσα στον χρόνο.
προκειμένου να προστατευτεί η επίσημη χρονολογία της εξέλιξης του
ανθρώπου μέσα στον χρόνο.
Τα σχετικά αποκαλυπτικά έγγραφα έχουν προγραμματιστεί να κυκλοφορήσουν μέσα στο 2015 και η επιχείρηση αυτή θα συντονίζεται από έναν ανεξάρτητο επιστημονικό οργανισμό για την διασφάλιση της πολιτικής ουδετερότητας.