ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΕΣ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙ ....12/5/2020
Το μυστηριώδες βιβλίο που θεωρείται ιερή γνώση στις «μασονικές στοές» – Κανείς δεν ήθελε να το μεταφράσει
12 Μαΐου, 2020
1:16 μμ
ΜΥΣΤΗΡΙΑ
Ένα σενάριο για το μέλλον...
Πόσο εύκολα θα αποκαλούσατε σήμερα τρελό κάποιον που πριν από σχεδόν έναν αιώνα ξεκίνησε να ισχυρίζεται πως βρέθηκε στο 3906 μ. Χ. και είδε τι είχε συμβεί στον πλανήτη Γη;
Ο Πολ Αμαντέους Ντίναχ το 1921 είχε ένα ατύχημα, όταν και έπεσε σε κώμα, σε νοσοκομείο της Γενεύης.
Ξύπνησε το 1922, ξεκινώντας να καταγράφει στο ημερολόγιο του πράγματα που έζησε κατά την διάρκεια τους έτους, στο οποίο βρέθηκε στην κωματώδη κατάσταση.
Είχε συναίσθηση της κατάστασής του; Όχι! Ο Ντίναχ ισχυρίστηκε πως δεν έζησε στο σώμα του από το 1921 έως το 1922. Η ψυχή του, όπως είπε, ταξίδεψε στον χρονικό ορίζοντα, βρισκόμενη στο σώμα, του Άντριου Νόρθαμ, στο μακρινό 3906 μ.Χ.
Όπως διατεινόταν ο Ντίναχ, οι άνθρωποι του 3906 μ.Χ. κατάλαβαν πως κάτι είχε συμβεί στο σώμα του Νόρθαμ και αποφάσισαν να εξηγήσουν στην ψυχή, που το είχε καταλάβει, το συμβαίνει στον κόσμο του μέλλοντος, προκειμένου να το γράψει στο παρελθόν.
Με το που επέστρεψε στο σώμα του ο Ντίναχ, σύμφωνα πάντα με την διήγηση, ήταν 36 ετών. Αποφάσισε να έρθει στην Ελλάδα, όπου κλίμα ήταν καλύτερο για τον ταλαιπωρημένο οργανισμό του. Έζησε στην χώρα μας μέχρι το 1924. Μόλις έγινε καλά ταξίδεψε στην Ιταλία, όπου, όμως πέθανε από φυματίωση.
Στο μεσοδιάστημα είχε προλάβει να παραδώσει έναν τεράστιο όγκο από σημειώσεις στον Γιώργο Παπαχατζή, ο οποίος συνιστούσε εξέχουσα ακαδημαϊκή προσωπικότητα της εποχής, όντας καθηγητής και πρύτανης στην Πάντειο και μετέπειτα Αντιπρόεδρος της Βουλής. Εκείνος ήταν αυτό που ξεκίνησε το δύσκολο μεταφραστικό έργο από τα γερμανικά στα Ελληνικά.
Η μετάφραση κράτησε 16 χρόνια, μέχρι το 1940. Ο Παπαχατζής θεωρούσε πως είχε στα χέρια του ένα μυθιστόρημα-αριστούργημα. Ο Β΄Παγκόσμιος Πόλεμος διέκοψε τον ενθουσιασμό του, όπως και ο Εμφύλιος που ακολούθησε.
Μόλις τελείωσαν τα πολεμικά βάσανα των Ελλήνων, ο Παπαχατζής επανήλθε και θέλησε να αναζητήσει συγγενείς του Ντίναχ στην Ελβετία, αλλά δεν βρήκε κανέναν.
Ο Παπαχατζής εξέδωσε το έργο λίγο πριν τον εξορίσει η Χούντα των Συνταγματαρχών, με την Εκκλησία να στέκεται απέναντι. Ήταν, τότε που άνοιξε δίαυλο επικοινωνίας με τη Μασονική Στοά, τα μέλη της οποίας θεώρησαν το βιβλίο ως ιερή γνώση και το έκρυψαν!!!
Τέλη του 2010, το βιβλίο εκδόθηκε από τον Ραδαμάνθυ Αναστασάκη σε μικρό αριθμό αντιτύπων.
Τι περιγράφει μέσες άκρες στο ημερολόγιο του ο ταξιδιώτης του Χρόνου Πολ Ντίναχ;
Παραθέτουμε τις πληροφορίες, σημειώνοντας πως κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει το μέλλον, παρά μόνο πιθανά σενάρια σε αυτό! Ένα από αυτά ισχυρίζεται πως είδε ο Νόρθαμ:
Ο Homo Sapiens ανήκει στο παρελθόν και στο 3906 μ.Χ. το είδος ανθρώπου που υπάρχει λέγεται Homo Occidantalis Novus. Σε αυτό το διάστημα των περίπου 1800 ετών έχουν συμβεί πανανθρώπινα γεγονότα.
Ως το 2200 δεν έχουν αλλάξει πολλά πέραν από μικρές τεχνολογικές εξελίξεις, με την ανθρωπότητα να παλεύει ακόμα με την υπερθέρμανση του πλανήτη και τον καπιταλισμό να παραμένει το αξιακό σύστημα διακυβέρνησης. Το 2204 όμως συμβαίνει αυτό που περιμένουν όλοι οι επιστήμονες και οραματιστές.
Η ανθρωπότητα έχει τα μέσα για να εποικήσει στον Άρη, με 20 εκατομμύρια ανθρώπους να μεταβαίνουν εκεί για να χτίσουν κοινωνίες όπως στη Γη. Μόλις 61 χρόνια μετά, το 2065, ένα κατακλυσμικό φαινόμενο στον πλανήτη σκοτώνει τους πάντες και γίνεται σαφές πως ο πλανήτης δεν είναι φιλόξενος για τον άνθρωπο και αποφασίζεται να μην εποικιστεί ξανά.
Το 2309 μ.Χ. έρχεται μια ακόμα καταστροφή που οδηγεί τον παγκόσμιο πληθυσμό σχεδόν στον αφανισμό. Στις σημειώσεις αναγράφεται πως η κίτρινη και η μαύρη φυλή αφανίζονται εξ ολοκλήρου στον Τελικό Παγκόσμιο Πόλεμο και επιβιώνει μόλις 1 δισεκατομμύριο ανθρώπων. Σε αυτό το σημείο ίσως να υπάρχουν ρατσιστικές καταβολές στις πεποιθήσεις του Ντίναχ, που φυσικά σε εκείνη την εποχή δεν χαρακτηρίζονταν ως τέτοιες.
Καθώς λοιπόν έχουμε έναν τέτοιο αφανισμό, η ανθρωπότητα αρχίζει από το μηδέν. Έτσι, αυτό που εμείς λέμε 2309, τότε θα είναι η πρώτη ημέρα μιας νέας χρονολογικής μέτρησης και για 8-9 δεκαετίες ο κόσμος θα προσπαθεί να σταθεί ξανά στα πόδια του. Στο φινάλε του 24ου αιώνα θα δούμε την απόλυτη παγκοσμιοποίηση, με μια Παγκόσμια Κυβέρνηση, την Κυβέρνηση των Εθνών που αποτελείται από επιστήμονες και δίνει εντολές στις ενικές κυβερνήσεις, να έχει κάνει αναδιανομή του πλούτου και να μην υπάρχουν ανισότητες.
Όλοι οι άνθρωποι είναι εξίσου πλούσιοι, αλλά πιθανότατα αυτό συμβαίνει γιατί ακριβώς εξαφανίστηκε ένα τεράστιο ποσοστό και βρήκαν ευκαιρία οι πόροι της Γης να ανανεωθούν. Οι ώρες εργασίας έχουν μειωθεί πολύ, το όριο ηλικίας έχει φτάσει τα 100 χρόνια, αλλά όλα αυτά έχουν επιτευχθεί με απολυταρχικό τρόπο, ενώ δεν έχει εξαφανιστεί η έννοια της εθνικής κυριαρχίας, η οποία επιβιώνει ως το 2800 περίπου.
Ο κόσμος εισέρχεται σε μια φάση νέου Μεσαίωνα για περίπου 900 χρόνια και το 3382 εμφανίζεται αυτό το νέο είδος ανθρώπου. Βρισκόμαστε σε ένα εξελικτικό στάδιο κατά το οποίο ο άνθρωπος έχει ξεκλειδώσει πολλά τμήματα του μυαλού του, έχει την υπερδύναμη της υπερδιαίσθησης, μπορεί να εκτιμήσει δηλαδή με 100% επιτυχία το άμεσο μέλλον και τις αποφάσεις του, με τις σημειώσεις του Ντίναχ να αναφέρουν ξεκάθαρα τη μετάλλαξη του ανθρώπινου εγκεφάλου. Ο άνθρωπος στέκεται ενώπιον της Γνώσης και την αγγίζει κατά βούληση.
Από το 3400 και μέχρι το 3906 που βρίσκεται ο Ντίναχ, η ανθρωπότητα έχει φτάσει σε ένα τρομερό στάδιο ύπαρξης, με τα ηνία της διακυβέρνησης να έχουν τα Απόλυτα Όντα, οι Homo Universalis που έχουν φτάσει στο 100% της εγκεφαλικής λειτουργίας τους.
Όλα σε εκείνη την εποχή είναι δωρεάν και δεν υπάρχει καμία έννοια ιδιοκτησίας, ενώ ούτε παραβατικά-εγκληματικά ένστικτα έχουν επιβιώσει. Γι΄αυτό και οι νόμοι έχουν μειωθεί στο ελάχιστο δυνατό. Το σύνολο εργασίας για τον κάθε άνθρωπο είναι στα 2 χ
ρόνια συνολικά στη ζωή του. Οι άνθρωποι δεν καθορίζονται από τις υλικές τους κτήσεις, αλλά από το επίπεδο πνευματικότητας και ανακάλυψης του εαυτού τους. Αυτός είναι ο μόνος διαχωρισμός.
Στο τέλος του βιβλίου γράφει ο Παπαχατζής: Ο Ντίναχ είχε ένα βίωμα που υπάγεται στην παραψυχολογία και πιστεύει πως όντως ο Ντίναχ έζησε διά της ψυ
χής του αυτά που γράφει στο ημερολόγιο.